کد مطلب:33668 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

قناعت نظری و عملی











درس یازدهم 69/2/21

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم

و صلی الله علی سیدنا محمد و آله اجمعین

در شرح نامه ی امیرالمومنین (ع) به فرزندشان بودیم و به این عبارت رسیده بودیم كه:

در آثار و اخبار گذشتگان سیر كن و ببین كه چه كردند، كجا بودند و به كجا رفتند. خواهی دید كه از میان دوستان به دار غربت شتافتند و خواهی دید كه چیزی نمانده است كه تو نیز یكی از آنان شوی.

بنابراین:

فاصلح مثواك و لا تبع آخرتك بدنیاك ودع القول فیما لا تعرف و الخطاب فیما لم تكلف. و امسك عن طریق اذا خفت ضلالته

[صفحه 242]

فان الكف عند حیره الضلال خیر من ركوب الاهوال. و امر بالمعروف تكن من اهله و انكر المنكر بیدك و لسانك و باین من فعله بجهدك. و جاهد فی الله حق جهاده و لا تاخذك فی الله لومه لائم:

در پی نیكو كردن منزلگاه آن جهانی خود باش و آخرت خود را به دنیا مفروش درباره ی چیزی كه نمی دانی سخن مگو و در مورد امری كه وظیفه نداری دخالت مكن و درباره ی آن نیز سخن مگو. به راهی كه می ترسی در آن گمراه شوی، پا مگذار. وارد نشدن به بی راهه بهتر از افتادن به ورطه ی هلاكت است. امر به معروف كن تا خود از اهل معروف باشی و از نیكان گردی و با دست و زبان از كار منكر پیشگیری كن. از هر كس كه زشتكار است به قوت دوری بگزین. آنچنان مجاهدت كن كه شایسته ی جهاد الهی است و از ملامت هیچ ملامتگری مترس و قدم واپس مگذار.

همچنانكه مشاهده می شود، در این عبارات، دو نكته ی مهم وجود دارد: یكی پرهیز از اموری كه به آدمی مربوط نیست یا انسان نسبت به آن علم و آگاهی ندارد. دوم امر به معروف و نهی از منكر كه از مراتب جهاد در راه خداوند است.


صفحه 242.